شُکر و نفرت…

بارالها این تفاوتها چه بی اندازه است…

چشم انسانت چه بی حد کوچک است…

ارزش همنوع، بی مقدار شد…

آنکه هیچش داده ای، با شکر، می خوابد هنوز…

خود بدانی، ظاهرا” شکر است اما می دهد

بوی خشم و نفرت و حسرت، همانا ای خدا

دست مهرت را دمی هم بر سر اینان بکش

یا فرود آ   دردشان را لمس کن با دست خویش…

من چه گویم

آه دارد این نگاه…

من چه نالم، ناله هاشان را ببین…

بارالها این تفاوتها  ز  چیست؟؟؟

یارب این غمها چه بی حد، ساکت است…

من چه گویم؟ من چه نالم؟ خود ببین…

روی من خجلت کشید از   این  نگاه بی گناه…

یک اگر با یک برابر بود، کُفر اینجا نبود…

هر چه تبعیض است، یکجا ساده کن…

بارالها این تفاوتها ز چیست…

اندکی، کوتَه بیا…